Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Φροντίζοντας τα μώρα

Γειά σας.
Κοιτώντας κάτι φωτογραφίες σήμερα απο τη νοσηλεία μου στο ΚΑΤ μου ήρθαν στο μυαλό κάποιες σκέψεις και προβληματισμοί που είχα σχετικά με τη φροντίδα των μωρών μου:
πως θα τους σηκώνω απο το κρεβάτι τους?
θα μπορώ να ετοιμάζω το γάλα και να τους ταϊζω?
το μπάνιο τους,πως θα το κάνω?
στο πάτωμα θα μπορώ να καθήσω για να παίξω μαζί τους?
Τελίκα όλα αυτά τα ερωτήματα λύθηκαν με την επιστροφή μου στο σπίτι και με σημαντική προσπάθεια απο μέρους μου.Τώρα πια ξέρω πως όλα γίνονται αρκεί να προσπαθήσεις.
Έχω φτάσει σε σημείο να μπορώ να τους φροντίζω μόνος μου!!

                                                                 Παίζοντας!! 
                                                      Εδώ αλλάζω τον Σπυράκο μου
                                                    Βάζοντας το Γιωργάκη για ύπνο
Άλλη μια κουραστική αλλα ευχάριστη μέρα έλαβε τέλος!!

22 σχόλια:

  1. γειά σου Νίκο ,είμαι η Γιώτα και έχω και εγώ μια κορούλα !μπράβο για την προσπάθεια που κάνεις!Από τις φώτο φαίνεται ότι κάνεις πολύ καλή δουλειά με τα μικρά!!! Να είσαι καλά!Θα σε διαβάζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν υπάρχουν λόγια! Και να φανταστείς ότι άλλοι μπαμπάδες δεν ασχολούνται από επιλογή με τα πιτσιρίκια και τα "φορτώνουν" όλα στη μαμά. Και πάλι μπράβο για την προσπάθεια σου! Συνέχισε τη καλή δουλειά!!! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλή δύναμη σου εύχομαι κ σ'ευχαριστώ που μου θύμισες πως όλοι μας έχουμε μπόλικη απο αυτή μέσα μας..:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μπράβο βρε Νίκο! Σου βγάζω το καπέλο! Αισιοδοξία, δύναμη, χαμόγελο! Και κούκλος! (μη με δείρεις Κατερίνα!) Μπράβο και πάλι μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μπράβο σου!!!Έχεις δύναμη ψυχές και θα τα πας περίφημα!!!Να είσαι πάντα έτσι και να μην σταματάς να χαμογελάς!!Να χαίρεσαι και τα αγοράκια σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να συνεχίσεις έτσι, με την ίδια δύναμη και αισιοδοξία! Χαίρομαι πολύ που δεν το έβαλες κάτω και που δεν βρήκες το ατύχημα ως δικαιολογία για να μην ασχολείσαι με την ανατροφή των παιδιών,αυτό θα έκαναν πολλοί.. Να χαίρεσαι τα κουκλιά σου, να χαίρεσαι και τη γλυκιά σου γυναικούλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Α ρε Νίκο! Ειλικρινά και εσύ και η Νικολέτα είσαστε υπόδειγμα επιμονής και δύναμης! Μπράβο μπράβο μπράβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Η συγκινηση μου ειναι τοσο μεγαλη...να χαιρεσαι την ο
    ικογενεια σου Να εισαι παντα ετσι δυναμικος.εχεις βγει ηδη νικητης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ωραιες γλυκες εικονες
    δεν σου ζητανε να τους κανεις βολτες με το καροτσι?
    εμενα τα ανυψια μου [5 εχω, ειμαι πολυτεκνη θεια οπως λεω] τρελενοται να αναβαινουν στην ποδια μου και να τα πηγαινω βολτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Καλησπερα κ απο εμενα!! Ανακαλυψα το blog σας τυχαια και ειναι μακραν το καλυτερο που εχω δει!!! Οτι κ να πω ειναι λιγο αλλα φυλαξα τη σελιδα σας κ θα σας διαβαζω! :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έχεις πολύ δύναμη...φαίνεται στα λόγια σου και στο πρόσωπό σου! keep working και θα έλθει και το walking μόνο του !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. 'Ακυρο αλλά πρέπει να το πω: αθάνατη Sudocrem!!!! χαχαχαχα :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. αξιος μονο αυτο μπορω να σου πω! μπραβο σου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Έχω 3 παιδιά.Αυτό που κάνεις είναι αξιοθαύμαστο!!Πολύ μεγάλη δύναμη ψυχής και αυτό που μπορώ να σου πώ είναι ότι είσαι ήρωας με όλο το μεγαλείο που περιβάλει αυτήν την λέξη.Μεγάλο μάθημα για όλους - όλες εμάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Μπραβο σου!!!!Πραγματικα δεν ξερω τι να σου πω!!!Οτι και να πω θα ειναι λιγο!!!Εισαι παραδειγμα προς μιμηση αυτους τους δυσκολους καιρους που ζουμε!!!τα παιδια σου θα ειναι πολυ υπερηφανα για τον πατερα τους!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Νίκο και Κατερίνα καλημέρα!
    Συγχαρητήρια για τη δύναμη και την αγάπη σας!
    Εγώ θα σας μιλήσω από την οπτική των παιδιών σας, μιας και κάποτε υπήρξα στη θέση τους!
    Ο δικός μου ο πατέρας ήταν 34άρων όταν έπαθε κάποιο ατύχημα και βίωσε το αντίστοιχο (από λάθος των γιατρών βέβαια, αλλά τέσπα), η μητέρα μου ήταν 23 και εγώ ήμουν 9 μηνών! Έμεινε στο ΚΑΤ λοιπόν για 9 μήνες..στους 9 μήνες βέβαια άρχισε να μεγαλώνει κ η κοιλιά της μητέρας μου, μια και λίγες μέρες πριν γίνει το ατύχημα, είχε μείνει έγκυος στο 2ο!!Γύρισαν, λοιπόν, στο σπίτι με 2 μωρά και με μια πρωτόγνωρη για αυτούς καθημερινότητα!Σήμερα, είμαι 27 ετών και έχω να δηλώσω πως μεγάλωσα στην πιο ευτυχισμένη οικογένεια που θα μπορούσε να έχει ένα παιδί!!Και δεν το λέω για παρηγοριά...το εννοώ!Δεν έχω νιώσει, σαν παιδί, ούτε μειονεκτικά, ούτε πως μου έλειψε κάτι και ξέρετε γιατί;Γιατί ο πατέρας μου ήταν (και παραμένει) πάρα πολύ δραστήριος και δυναμικός (όπως εσύ Νίκο) και η μητέρα μου πάρα πολύ δυνατή και γεμάτη αγάπη (όπως εσύ Κατερίνα)!Μην αφήσετε τίποτα να σκιάσει την αγάπη που έχετε στην οικογένειά σας! Όλα μπορούν να γίνουν και όχι θεωρητικά...τα έχω βιώσει!Παιχνίδια στην αυλή, στη θάλασσα, εκδρομές, αυστηρότητα όταν χρειάστηκε για να γίνουμε σωστοί άνθρωποι, γέλια, τρέξιμο (ναι..ναι..ο πατέρας μου με ηλεκτρ. αμαξίδιο και εγώ να τρέχω για να τον φτάσω!!χαχα) και πάρα πολλά που μπορώ να θυμηθώ!!Να θυμάστε το εξής:Γεμίστε το σπίτι σας με αγάπη και γέλιο και όλα θα πάνε καλά!Μια δυσκολία, αν δεν την αντιμετωπίσουμε με ηττοπάθεια, φέρνει πιο κοντά μια οικογένεια γτ με το σωστό χειρισμό γίνεται μια λεπτομέρεια που κανείς δεν προσέχει...!!
    Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχετε μια υπέροχη ζωή γεμάτη όμορφες στιγμές!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. V la ,γεια σου!!
    το σχολιο σου ειναι μια λυτρωση!!!!!!!!μας συγκινησες παρα πολυ!!!
    Σε ευχαριστουμε!!
    Μετα το ατυχημα σκεφτομαι διαφορα πραγματα ,τιποτα ομως δεν με αγχωνει τοσο οσο το πως θα το παρουν τα παιδακια μου μεγαλωνοντας.Γιατι τωρα ειναι αρκετα μικρα για να πολυκαταλαβουν,ειναι βεβαια εντελως εξοικειωμενα με το αμαξιδιο αλλα σαν μητερα ανησυχω ιδιαιτερα για την στιγμη που θα πανε σχολειο,γιατι τα παιδια ειναι πολυ σκληρα μεταξυ τους.Χαιρομαι που εσυ δεν ενιωσες ποτε μειονεκτικα και ελπιζω το ιδιο να καταφερουμε να περασουμε στα παιδια μας.
    Καθε ευτυχια σου ευχομαι!
    Κατερινα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. μπραβο σας παιδια,ειστε και οι δυο αξιοι συγχαρητηριων.να ειστε καλα,να χαιρεστε την οικογενεια σας και να σας δινει ο θεος δυναμη για να συνεχισετε ετσι,αγαπημενοι και ενωμενοι μια γροθια.δινετε μαθημα ψυχης σε ολους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σας εύχομαι να είστε πάντα ευτυχισμένοι και αγαπημένοι. Απο σας και μόνο εξαρτάται, απο την αγάπη σας, απο το χαμόγελο σας, το οποίο, με την καλη έννοια, πραγματικά ζηλεύω. Σας ευχαριστω για τα τόσο όμορφα συναισθήματα προσφοράς και των δυο σας. Να χαιρόμαστε τα παιδάκια σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Xρόνια σου πολλά Νίκο! Είσαι ο καλύτερος υπερήρωας που θα μπορούσαν να έχουν τα παιδιά σου! Σας εύχομαι όλα τα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Πραγματικά υποκλίνομαι! Είμαι μητέρα διδύμων και ξέρω τι εστί βερύκοκο....
    Να είστε πάντα αισιόδοξοι και αγαπημένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.