Πρόσβαση σε μαγαζιά !

Γεια σας φίλοι μου!
 χρωστάω εδώ και καιρό μια ανάρτηση ,οπότε θα την κάνω σήμερα.
Κάποια στιγμή σας είχα πει οτι το νησί μας δεν έχει προσβάσιμα μαγαζιά.Τα κτίρια είναι σχεδόν όλα παλιά και δεν έχουν προδιαγραφές.
 Όμως δυο φίλοι φρόντισαν να κάνουν ράμπες και έτσι μπορώ να πηγαίνω χωρίς πρόβλημα.Ελπίζω κι άλλοι μαγαζάτορες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους.
 Αναφέρομαι στον Κώστα Χατζαντώνη ,ιδιοκτήτη του τσιπουράδικου 50-50 στην Άνω Σύρο , και στην Ειρήνη Μαραγκού,ιδιοκτήτρια του καφέ Belle Epoque,στην Ερμούπολη.
 Σας ευχαριστούμε πολύ παιδιά!!!

Επιστροφή στο χόμπυ μου!

Γειά σας,
σας έχω πει για το χόμπυ μου?Είναι το κυνήγι!!
Σε πολλούς είμαι σίγουρος ότι δεν θα αρέσει και θα το θεωρούν βάρβαρο!
Εμένα αυτή η επαφή με τη φύση με ευχαριστεί και με ηρεμεί,τα ξεχνάς όλα όταν είσαι στο βουνό.
Πριν το ατύχημα πήγαινα αρκετά συχνά για κυνήγι.Μάλιστα πήγαιναμε με φίλους 1 με 2 φορές στην Τήνο κάθε χρόνο και περνούσαμε καλά...τρώγαμε τα παϊδακια μας,πίναμε τα τσιπουράκια μας,πηγαίναμε και στο βουνό!!
Εκτός απο αυτά κάναμε και τη σκοποβολή μας,πιατάκια!! Το είχαμε κάνει σύστημα κάθε Κυριακή πιατάκια....πολλές τουφεκιές!!
Μέτα απο 2 χρόνια αποχή αποφάσισα να ξαναβγάλω άδεια κυνηγιού.Είναι λίγο διαφορετικά όμως όσο αφορά τον τρόπο που κυνηγάς και σκοπεύεις,λίγο πιο δύσκολο αλλά όλα είναι θέμα εξάσκησης.

Αφιερωμένο σε όλους του κυνηγούς!

δεύτερη ζωή δεν έχει...

Για όσους δεν το έχουν διαβάσει ή για όσους δεν το έχουν αντιληφθει ακόμα...

Οδυσσέας Ελύτης
1911 - 1996

Αναρωτιέμαι μερικές φορές:
Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά, πως η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;
Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;
Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα.
Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις.
Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές.
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές.
Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να μη βλέπεις ,πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται.
Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά.
Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.
Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου.
Κάθε μέρα αποτυγχάνω.
Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή.
Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους.
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ.
Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρηφωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά πάντα, πάντα θα 'ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει

2 χρόνια.....δεν ξεχνάμε.

Καλησπέρα σας!
 μετά απο 2 μήνες αποχής ξαναγράφω πάλι.
Σήμερα ήταν για μας μια ιδιαίτερη μέρα.Ο λόγος είναι οτι συμπληρώθηκαν 2 χρόνια απο το ατύχημα.
2 χρόνια απο την στιγμή που μια οδηγός μου έκλεισε το δρόμο και ξεκίνησε ο Γολγοθάς μας.
Γιατί όσο και αν φαινόμαστε ευχάριστοι,αισιόδοξοι,δυνατοί, πρόκειται για Γολγοθά μεγάλο.
 Μην νομίζει κανείς (εξαιτίας των προηγούμενων ανάλαφρων αναρτήσεων) οτι είναι όλα μια χαρά και δεν τρέχει τίποτα.Μην νομίζει κανείς οτι τελικά η αναπηρία ειναι ό,τι καλύτερο μας συνέβει.Γιατί η αναπηρία είναι αναπηρία,είναι εκέι σε κάθε σου βήμα και σου θυμίζει την παρουσία της,
 Η αναπηρία φίλοι μου θέλει στομάχι γερό!!Πολύ γερό!!
Γερό για να αντέξεις όλες τις δυσκολίες που συναντάς,είτε γιατί κάποιος σου πήρε τη θέση στάθμευσης, είτε γιατι κάποιος έβαλε τη μηχανή του μπροστά στην ράμπα,είτε γιατί το μαγαζί δεν έχει πρόσβαση και περιμένεις απέξω,είτε...είτε...
 Γερό για να αντέχεις όλες τις επιπλοκές στην ήδη κλονισμένη υγεία σου.
Γερό  για να είσαι πιστός και πειθαρχημένος στο πρόγραμμα που πρέπει να έχεις καθημερινά.
Γερό για να αντέχεις τα βλέμματα και τα σχόλια πίσω απο την πλάτη σου.
Γερό για να δεχτείς οτι τελικά είσαι στο αμαξίδιο.
Γερό για όλα και κυρίως για να πεις οτι "ναι,είμαι παραπληγικός".
Αλλα τελικά έρχεται η στιγμή που λες "δε γαμιέται...είμαι στο αμαξίδιο.Και..?"
Τι θα βγει να κάτσω να κλάψω πάνω απο το χυμένο γάλα?
Και όπως λέει και το τραγούδι...σιγά μην κλάψω,σιγά μη φοβηθώ.
Εγώ θα συνεχίσω.

ΥΓ επειδή η θύμιση αυτης της μέρας με θυμώνει ακόμα,θέλω να γράψω το εξής.Στο δρόμο όλοι μας είμαστε εν δυνάμει θύματα ή θύτες. Μπορεί να προκαλέσουμε ατύχημα άθελα μας ή να εμπλακούμε σε αυτο.Η ανάληψη όμως των όποιων ευθυνών μας είναι αυτη που μας κάνει ξεχωριστούς και αποδεικνύει την ποιότητα μας.

Νίκος -Κατερίνα.

Ευχάριστες βελτιώσεις και αλλαγές!!

Γειά σας!!
 Το καλοκαιράκι μπήκε για τα καλά.Ξεκινήσαμε και τα μπάνια (λίγο πιο αργά εφέτος).
Οι παραλίες καλύτερες απο πέρυσι όσο αφορα την προσβασιμότητα,κυρίως στον Γαλησσά είδαμε καίνουργιες ράμπες,θέσεις στάθμευσης, προέκταση της ράμπας που οδηγεί στην παραλία,μέχρι και βρύση για να πλένουμε τα πόδια μας έβαλαν,εγώ βέβαια δεν την χρησιμοποιώ γιατί δεν πατάω κάτω!!! Έτσι για να μην λέμε μόνο τα στραβά.Όσο για τις άλλες παραλίες του νησιού,οι Αγκαθωπές είναι προσβάσιμες (έπρεπε να μπεί για τα καλά ο Ιούλιος για να μπεί ο διάδρομος) και η Βάρη επίσης.
 Ελπίζω οι αρμόδιοι να φροντίσουν και τις άλλες παραλίες του νησιού μας ,είναι αλλωστε εύκολο να κάνουν αυτά που έκαναν και στο Γαλησσά.

Και πριν κλείσω την ανάρτηση μου θα ήθελα να σας ρωτήσω , ποια άλλα μέρη στην Ελλάδα γνωρίζετε που να είναι προσβάσιμα?Όχι μόνο σε παραλίες αλλά και γενικά.
Θα περιμένω με ενδιαφέρον τις απαντήσεις σας!

Καλά μπάνια σε όλους μας!!!!

Βγαίνοντας απο την θάλασσα με την όπισθεν και πηγαίνοντας στο καρεκλάκι.

Ανεξάρτητος ξανά!!

Γεια σας φίλοι μου!
για ακόμα μια φορά καθυστέρησα να σας γράψω άλλα είμαστε έχουμε τα γνωστά τρεχάματα!!
Η σημερινή μου ανάρτηση αφορά την ανεξαρτησία μου!Ναι...την έχω πάλι!!
Τι εννοώ?Το αυτοκίνητό μου!!!
Βέβαια επειδή όλους αυτούς του μήνες πρέπει πάντα κάτι να συμβαίνει για να γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η ζωή μας ,ακόμα και η αγορά του αυτοκινήτου δεν ήταν εύκολη υπόθεση!
 Γιατί τώρα που μπορούσαμε να το κάνουμε ,πήγαμε στην αντιπροσωπία ωραιά και καλά και αφού καταλήξαμε και παραγγείλαμε ,εμφανίστηκε το πρόβλημα!!

Εγώ δικαιούμαι αναπηρικό αυτοκίνητο ,πράγμα που σημαίνει οτι με την αγορά ενός καινούργιου δεν πληρώνω εκτελωνισμό,τέλη κυκλοφορίας και έχω και κάποιες άλλες εκτώσεις σε ακτοπλοϊκα κλπ.'Ελα όμως που η νομοθεσία που υπήρχε έπαψε να ισχύει με το τέλος του 2012,και φυσικά δεν έχουν ακόμα καταφέρει οι βουλευτές μας να ψηφίσουν νέα νομοθεσια.Δηλαδή όπως μου είπαν, αυτη την στιγμή όσοι θέλουν αναπηρικό ,περιμένουν.
Οκ,να περιμένω κι εγώ ,αλλά πόσο???Αγνωστο!!!!και μετά μου είπαν οτι θα πρέπει να περάσω απο την επίτροπη ΚΕΠΑ (δηλ το Κεντρο Πιστοποίησης Αναπηρίας).Βέβαια δεν περνάς επιτροπή ,όποτε θες εσυ!!!Οχι,οχι, το κράτος μας δεν έχει λεφτά για πέταμα!θα πρέπει να μαζεφτούν γύρω στα 5 άτομα για να γίνει η επιτροπή.Αυτό σημαίνει τουλάχιστον ένα εξάμηνο!!!!
Βρε παιδιά ,λέω ,έχω περάσει απο την επιτροπή,πέρσι και μου έχουν βγάλει ποσοστό αναπηρίας.Αλλα δεν κάνει αυτο το χαρτί,θέλει ένα άλλο που να γράφει ότι αφού έχεις αυτο το ποσοστό δικαιούσε αυτοκίνητο!!!
Ήμαρτον!!!Εν τω μεταξυ ,ο νόμος που υπήρχε γράφει:ανα εχεις ποσοστό απο τόσο έως τόσο δικαιούσαι αυτοκίνητο τόσα κυβικά.
Αλλά τώρα δεν αρκεί αυτό ,πρέπει να τους το πας γραπτώς!!!Δηλαδή πόση γραφειοκρατία υπάρχει ακόμα????
Οπως καταλαβαίνετε ,με πρόχειρους υπολογισμούς θα έπαιρνα το αυτοκίνητο στα μέσα το 2014.
Μια χαρά!!
Τελικά αφου είδα και αποείδα οτι δεν θα βγάλω άκρη,εκτελωνίστηκε το αυτοκινητο κανονικά και πήγε κατευθείαν για μετατροπή.Φυσικά αυτόματο αλλά έπρεπε να πάρει όλες τις κινήσεις στο χέρι.
Με τα πολλά,το πήρα την Τρίτη!!!Μεγάλη χαρά!!Αφού κόντεψα να ξεχάσω πως είναι η θέα απο την θέση του οδηγού!!
Απίστευτο συναίσθημα!!Ανεξάρτητος!!!Μπορω να πάω κάπου μόνος μου,να πάω σουπερ μάρκετ,να παω για έναν καφέ,να πάρω τα παιδια και να τα πάω στις κούνιες!!Χωρίς να αγγαρεύω κάνεναν ,χωρίς να ρωτάω :μπορεις να πάμε εκεί?Τέλειο!

Το κορυφαίο βέβαια ήταν όταν η Κατερίνα πήγε στο Υπουργείο Συγκινωνιων για να βγάλει καρτελάκι για να παρκάρω στις θέσεις ΑΜΕΑ!!(θα πηγαιναμε μαζί στο υπουργείο, μιας και έχει εγκατασταθεί μηχανισμος που σε κατεβάζει σε όσα σκαλία έχει μέχρι να φτάσεις στο ασανσερ,αλλα ο μηχανισμός είναι κλειδωμένος και την τελευαία φορα ,δεν ήξεραν οι υπάλληλοι που ειναι τα κλειδιά!!!Αμφιβάλλω αν βρέθηκαν και πολύ φοβάμαι οτι αυτο το σύστημα που κοστίζει κάποιες χιλιάδες ευρω θα το βγάλου σε αχρηστία,ειναι ηδη δηλαδή)

Τεσπα,στο Υπουργείο ,ο υπάλληλος της είπε οτι δεν μπορεί αν βγάλει καρτελάκι γιατι το αυτοκίνητο δεν εκτελωνίστηκε ετσι!!!Δηλαδη θα ειμαι ΑΜΕΑ και δεν θα μπορώ να παρκάρω εκεί!!Μήπως με γράψουν κιόλας δηλαδη.Ευτυχώς όμως που ήταν εκεί και ο διευθυντής,και ευτυχως ήταν ενήμερος για τα θέματα αυτά και μας έβγαλε καρτελάκι!!!

Άρα για να κλέισω αυτό το σεντόνι-ανάρτηση ,να συνοψίσω λέγοντας: έχω το ΔΙΚΟ ΜΟΥ αυτοκίνητο,πηγαίνω τις βόλτες μου και ποιος με πιάνει!!και άσε τους βουλεύτες να ξίνονται μέχρι να ψηφίσουν το νόμο!!

Καληνύχτα σας και καλές μας βόλτες!!!

To mail μου.

  Καλησπέρα σας!!
Επειδή αρκετοί μου έχουν ζητήσει να μου στείλουν προσωπικό μήνυμα,σας βάζω το email μου και με χαρά θα διαβάσω τα μηνύματα σας.

Είναι :     nikroussos80@yahoo.gr



ΥΓ ετοιμάζω για αύριο ανάρτηση!Επιτέλους!

"Θα βγάλω φτερά"

 Καλήσπερα σας!πάλι άργησα να σας γράψω ....αλλά τελικά πιστέυω οτι πρέπει να μαζέψουμε υπογραφές για να διαρκεί η μέρα περισσότερο.Ειδικά για αυτούς που έχουν δίδυμα θα ήταν σωτήρια λύση!!
Έχουμε τόσα πολλά στο μυαλό μας που θέλουμε να παρουσιάσουμε και είναι κρίμα να μην προλαβαίνουμε.
Σήμερα η ανάρτηση θα είναι σύντομη αλλά ουσιαστική!
Στις αρχές του έτους έπεσε στην αντίληψή μας ένα ντοκιμαντέρ ,που αν θυμάμαι καλά έχει γυριστεί το 2003, και έχει ως θέμα του την αναπηρία. Είναι της Αννέτας Παπαθανασίου και κεντρικός ήρωας ειναι ο Γιάννης Κούφαλης .Παρουσιάζεται η αναπηρία,τα προβλήματα και ο τρόπος ζωής ενός ατόμου με αναπηρία με έναν τρόπο πολύ όμορφο, εύστοχο και αιδιόδοξο. Ο κ.Γιάννης είναι ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει την κατάσταση πολύ ψύχραιμα,με χιούμορ και έχοντας βρεί το νόημα της ζωής πραγματικά(επίσης φλερτάρει ασύστολα!!οι άλλοι το λένε ,όχι εμείς)!!
 Τον συναντήσαμε τυχαία ένα μήνα αφού είδαμε το ντοκιμαντέρ και στο λίγο που τον είδαμε μας άφησε την αίσθηση οτι εκτός απο μεγάλη μορφή είναι και γλυκύτατος άνθρωπος.
 Βρείτε λοιπόν το ντοκιμαντέρ ,που ονομάζεται "Θα βγάλω φτερά", στο youtube και δείτε το!!!Αξίζει 100%.Μετά είμαστε σίγουροι οτι θα βλέπετε με άλλο μάτι τις ράμπες και τις θέσεις ΑΜΕΑ κλπ και γενικά θα είστε πιο αισιόδοξοι ,εκτιμώντας τα μικρά και απλά πραγματάκια που τώρα ούτε καν τα προσέχετε.
Ας βγάλουμε όλοι φτερά λοιπόν....

Σας ευχαριστούμε όλους πολύ!!!

 Την ανάρτηση αυτή την κάνουμε μαζι ,εγώ και η Κατερίνα ,γιατί θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε  όλους πάρα πολύ για τα καλά σας λόγια και τα όμορφα σχόλια σας.
 Μας είναι αρκετά δύσκολο να απαντήσουμε στον καθένα ξεχωριστά (είπαμε τα αγόρια μας είναι πάρα πολύ ζωηρά,και μας τρέχουν συνέχεια),άλλωστε ξαφνικά γίναμε τόσοι πολλοί!Να ξέρετε όμως οτι έχουμε διαβάσει όλα σας  τα σχόλια,τα οποία έιναι βάλσαμο.Ευχαριστούμε για την στήριξη,την κατανόηση,και τις ευχές, υποσχόμαστε οτι εμείς θα συνεχίσουμε έτσι δυναμικά και με πείσμα και ελπίζουμε οτι θα είστε στην παρέα μας και αργότερα(μπορεί να ξαναχρειαστούμε τα καλά σας λόγια αν σε κάποια φάση λίγο "πέσουμε",άνθρωποι είμαστε κι εμείς.

 Κάπου είδα (δεν θυμαμαι ποιός το έγραψε) ότι είναι πρόθυμος να βοηθήσει, και μια ιδέα ήρθε στο μυαλό μου!!!θα την επεξεργαστούμε και θα σας ενημερώσουμε.Εννοείται βέβαια οτι δεν εννοούμε χρηματική βοήθεια,κρατήστε τα για το χαράτσι.

Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους τους συντελεστές της εκπομπής " Πάμε Πακέτο",για την βοήθειά τους και την άψογη φιλοξενεία τους .Και ιδιαίτερα στην δημοσιογράφο και παλιά μου συμμαθήτρια Αννίτα Ρούσσου (ή Αννα Λύρα ,όπως συστήθηκε στην Κατερινα γιατι με το Ρούσσου θα μας καταλάβαινε.)

Τα ξαναλέμε!!

Άνετα ψώνια!

Γεια σας φίλοι μου!
είχα καιρό να κάνω ανάρτηση τελικά ε?είμαστε στο τρέξιμο αυτόν τον καιρό (καλά εγώ δεν τρέχω και τόσο πολύ αλλά συμπαραστέκομαι).
Σήμερα θα μπώ κατευθείαν στο θέμα γιατί όπως έλεγαν και στην ελληνική ταινία με τον Αντωνάκη "λίγο  η συγκίνηση ,λίγο τα λόγια του παπά ...", δεν έχω έμπνευση για εισαγωγές.
Πριν 1,5 μηνα περίπου είχαμε βρεθεί στην Αθήνα για τα γυρίσματα του "Πακέτου" που θα το δείτε αύριο παρεπιπτόντως (έστειλα πακέτο στην Κατερίνα γιατί δεν την βλέπω πολύ με το τρέξιμο που ρίχνει με τα παίδια!).Τότε πήγαμε και στα ΙΚΕΑ.Με μεγάλη μου χαρά ,αλλά οχι και έκπληξη μιας και το κατάστημα είναι σουηδικό, είδα ότι είχαν ειδικά καροτσάκια που προσαρμόζονται στο αμαξίδιο!!Τέλειο??!!Έβγαλα τις απαραίτητες φωτογραφίες για να σας δείξω αλλα μετά είπα στην Κατερίνα να πάρει τσάντα και έκανα εγώ άνετα την βόλτα μου.
 Όταν γυρίσαμε στη Σύρο δείξαμε τις φωτογραφίες στο super market Α.Ι ΦΡΕΡΗΣ απο το οποίο ψωνίζουμε.Μετά απο λίγο καιρό το καρότσι με περίμενε.Ευχαριστούμε τον Ανδρέα και όλη την οικογένεια Φρέρη.Θα κάνω κι εγώ άνετα τα ψώνια μου ,χωρίς να χρειάζεται να έχω καλαθάκια στα πόδια μου.
Βέβαια τώρα την πάτησα,μου φαίνεται πως θα πηγαίνω εγώ συνέχεια στο super market!!!

Οι βοηθοί μου τα μαχαίρια!!

Γεια σας,
σήμερα θα σας πω πως αυτοεξυπηρετούμαι μέσα στο σπίτι μας,το οποίο φυσικά δεν πληρεί τις προδιαγραφές για ΑΜΕΑ, αλλά έχω βρει διάφορους τρόπους για να τα καταφέρνω.
  Καταρχήν το μπάνιο!!!Το οποίο είναι λίγο στενό....αρκετά στενό!!Για να πάω στον νιπτήρα μπαίνω κανονικά και βγαίνω με την όπισθεν και για να κάνω μπάνιο μπαίνω με την όπισθεν και βγαίνω κανονικά.Ο νιπτήρας βέβαια έχει και έπιπλο απο κάτω οπότε πάω αναγκαστικά στο πλάι και τεντώνομαι λίγο παραπανω για να πλυθώ.Στην μπανιέρα έχουμε προσθέσει ειδικό καρεκλάκι. Αυτό όμως έχει σαν αποτέλεσμα να μην κλείνει η καμπίνα και να τα κάνω όλα μούσκεμα.Η Κατερίνα έχει βαρεθεί να σφουγγαρίζει.Ό,τι πετσέτα είναι ψιλά την κρεμάω και την ξεκρεμάω με ένα σκουπόξυλο.
  Μετά είναι η κουζίνα.Περισσότερα προβλήματα...Ψιλά ντουλάπια,ψιλό πάσο για να τρώμε και καρέκλες επίσης ψιλές σαν σκαμπό.Ευτυχώς στις καρέκλες μπορώ και κάνω την μεταφορά μου.Αλλά δίψασες....πώς θα πιείς νερό,που η γυναίκα σου ξεχνάει συνεχώς να βάζει ποτήρια και στα πιο χαμηλά ράφια??
Πώς θα φτιάξεις τις κρέμες των μωρών ,αφού πάλι έχει βάλει το κουτί σε σημείο που δεν το φτάνεις  "για να μην είναι όλα μες στην μέση" όπως  λέει?
Τα μαχαίρια είναι οι καλύτεροι μου φίλοι στην κουζίνα.Με βοηθούν να πιάνω ότι χρειάζομαι.Μέχρι και τον θερμοσίφωνα ανοίγω έτσι.
Σας βάζω και κάποιες φωτογραφίες για να καταλάβετε τι εννοώ.
Οι κούπες έιναι πιο εύκολες γιατι έχουν λαβή,ενώ τα ποτήρια πρέπει να τα "ξαπλωσω" στο ράφι και να βάλω το μαχαίρι στο εσωτερικό τους.Παραδόξως ακόμα δεν έχω σπάσει κάποιο.

 Ώρα για τοστάκι...

Το Μυστικό.

Να'μαι και πάλι...
Ήταν τέλη Οκτώβρη όταν ξεκίνησα την αποκατάστασή μου στο ΚΑΤ.
Τότε λοιπόν άρχισα να συνειδητοποιώ πως απο το νοσοκομείο δεν θα έφευγα περπατώντας!!Η ψυχολογία λίγο εως αρκετά πεσμένη,λίγα νευράκια (πράγμα σπάνιο για μένα) και άγχος για τη συνέχεια!!Θέλοντας η Κατερίνα να με ανεβάσει λίγο μου έφερε ένα βιβλίο,λεγόταν "το μυστικό".Μου είπε διαβασέ το,θα σε βοηθήσει.Το ρούφηξα....και ήταν όντως βοηθητικό!!
Το μυστικό της ζωής είναι ο νόμος της έλξης,ο οποίος ορίζει ότι τα όμοια έλκονται.Άρα οταν κάνουμε μια σκέψη προσελκύουμε και άλλες όμοιές της.Ότι σκεφτόμαστε αυτό ελκύουμε.Σκεφτόμαστε όμορφα πράγματα,όμορφα θα μας συμβούν.Σκεφτόμαστε αρνητικά,αυτά θα μας συμβούν γιατί αυτά θα "τραβήξουμε".
 Αυτό το μυστικό το εφαρμόζω απο τότε που το διάβασα και μέχρι σήμερα και θα συνεχίσω να το εφαρμόζω γιατί με βοηθάει και γιατί έχω όντως δει αποτέλεσμα!Και φέτος αποφάσισε και η Κατερίνα να το εφαρμόσει (η οποία δεν το πολυπίστευε) και μου είπε οτι ήδη βλέπει και εκείνη οτι αποδίδει.
Δήλαδη θέλω να πετύχω κάτι (το οτιδήποτε) και αρχίζω και το σκέφτομαι συνέχεια.Συνέχεια όμως .Και πιστεύω οτι θα συμβεί ,είμαι σίγουρος γι'αυτό.Δεν αφήνω κανένα περιθώριο να πάει κάτι στραβά,δεν αφήνω καμια αρνητική σκέψη να μου σαμποτάρει αυτό που θέλω, και μετά απο λίγο ή περισσότερο καιρό ,όντως το πετυχαίνω.
Σκεφτείτε τι χρειάζεστε.Τι θέλετε.(καλά όλοι λεφτά σκεφτήκατε???οκ!είναι και η κρίση...συνεχίζω).Αρχίστε να το σκέφτεστε έντονα.πχ να λέτε "έχω λεφτά και θα βγάλω κι άλλα"Ή θα βρώ μια καλή δουλειά.Κυνηγήστε το όμως ,κάποια ευκαιρία θα έρθει μπρόστα σας ,θα πρέπει να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά για να την δείτε.
Εγώ κάνω διάφορες σκέψεις,καλά την μία την φαντάζεστε όλοι!Είναι να περπατήσω.Αυτή ακόμα δεν έχει γίνει πραγματικότητα αλλά θα γίνει.Πέρα όμως απο αυτήν κάνω κι άλλες και σας λέω ειλικρινά ότι μέχρι στιγμής τα περισσότερα έχουν βγεί και σχεδόν όλα  φαίνονταν αρχικά αδύνατα με τις συνθήκες που είχαν προκύψει στην οικογένεια μας.
Πάρτε το βιβλιο και διαβάστε το (όχι δεν παίρνω ποσοστά,άλλωστε μπορείτε να βρείτε και το ντοκιμαντέρ στο youtube),δεν είναι ακριβό και ίσως βοηθήσει και εσάς.
Ότι θέλουμε ,αυτό ελκύουμε.
Αυτό είναι το μεγάλο μυστικό της ζωής!

H όμορφη Σύρος!

Καλησπερα σας!
σήμερα θα σας κάνω εγώ μια ανάρτηση γιατί ο Νίκος δεν την παλεύει  με την γυμναστική του!
Λοιπόν....Η Σύρος είναι το νησί μας!!
Ω!!!ναι!!!
Έχουμε την χάρα να ζούμε ανάμεσα σε λουκούμια,χαλβαδόπιτες(γι'αυτό άλλωστε έχουμε τέτοια γλύκα σαν  άνθρωποι),ρεμπέτικα και αρχοντικά!!
Η Σύρος είναι πολλή όμορφη!!Πάρα πολύ!Αρκεί να είσαι καλά!Αν τώρα (αν λέμε) είσαι σε αμαξίδιο ή έχεις κάνει κανένα παιδί και θες να βγεις με το καρότσι,έχεις πρόβλημα!!Απλά!
Δίοτι το νησί έχει ΠΑΡΑ πολλά σκαλιά,έχει ΠΟΛΥ στενά και ψηλά πεζοδρόμια,έχει πλακόστρωτα,έχει παλιά κτίρια χωρίς υποδομές ,τα μαγαζιά έχουν πάντα σκαλιά και επιπλέον η Ερμούπολη είναι χαρακτηρισμένη ιστορική πολη(οπότε οι παρεμβάσεις είναι δύσκολες)!!
Τι άλλο να σου τύχει δηλ του Χριστιανού?????
Άρα οι επιλογές είναι οι εξής 2:
1)μπαίνεις σπίτι και κάθεσαι εκεί μέχρι τα βαθειά γεράματα,πού  να τρέχεις τώρα,να ταλαιπωρείσαι?Βλέπεις Σουλεϊμάν,Φατμαγκιούλ,Κλεμμένα όνειρα,κανένα καλό ματσάκι, εννοέιται δεν ξέχνας τα ζώδια (σου είναι άλλωστε τόσο απαραίτητα για μέσα στο σπίτι) και φυσικά παρακολουθείς συστηματικά την Αργυρώ γιατι αν δεν μαγειρέψεις και λίγο τι θα κάνεις όλη μέρα?
Μην μου πεις οτι μπορεί να έχεις και παράπονο???

2)βγαίνεις έξω και κυκλοφορείς όπως και να έχει.
. και -

Εμείς κάναμε το 2ο!Είναι δύσκολο ,μερικές φορές πολύ δύσκολο αλλα δεν βαριέστε.
Απο την αρχή όμως τρέξαμε και πιέσαμε την κατάσταση.Στείλαμε επιστολή στον Δήμο,με όλες τις παρατηρήσεις που είχαμε κάνει, και με όλα όσα θα μπορουσαν να κάνουν.Βέβαια χρειάστηκε να ξαναστείλουμε,νομίζω μέχρι στιγμής έχουμε στείλει 4-5 στους αρμόδιους φορείς.
Ενημερωτικά σας λέω ότι αν θέλετε να τρέξετε και εσείς κάποιο θέμα να επικοινωνήσετε με την υπηρεσία εγγράφως και να ζητήσετε επίσημη απάντηση επίσης εγγράφως,εντός των προβλεπώμενων προθεσμιών.Είναι πάρα πολύ σημαντικό!!

Τελίκα κάποια στιγμή μας κάλεσαν και έγινε μια συζήτηση (εμείς βέβαια λέγαμε τα δικά μας κι αυτοί έλεγαν τα δικά τους).Οτι είναι ιστορική πόλη και είναι δύσκολο και πρέπει να πάρουν άδεια απο το υπουργείο πολιτισμού και μπορου-μπουρου.Οτι τα πεζοδρόμια είναι ψηλά(λες και φύτρωσαν τόσο ψηλά τα πεζοδρόμια εκεί) και είναι δύσκολο να βγάλουν σωστή κλίση στην ράμπα κλπ κλπ κλπ.Τελικά μετά ακολούθησαν κάποιες ράμπες  και περιμένουμε και 2 θέσεις παρκινγκ απο τον δήμο.Το λιμενικό επίσης έκανε 4 θέσεις  στην Ερμούπολη.
κατι είναι κι αυτό για αρχή,ετσί?
Τώρα έχουμε κάνει ένα πλάνο και το έχουμε καταθέσει γιατι έχει εγκριθεί ένα έργο,ώστε η πόλη να γίνει πλήρως προσβάσιμη(καλά το πλήρως προσωπικά δεν το έχω πάρει και τις μετρητοις) για άτομα με αναπηρίες.Για να δούμε...

Επίσης 2 μαγαζιά έκαναν ράμπα!Τους τιμάμε κι εμείς φυσικά!!!
Οι υπόλοιποι ακόμα τίποτα.Γιατί βρε παιδιά?Κάντε κι εσείς κάτι!!Αμαρτία δεν είναι να μπαινω εγώ και ο Νίκος να περιμένει πάντα απέξω??Ντροπή δηλ,να ψωνίσουμε θέλουμε!!

Επιπλέον ζητήσαμε ράμπα απο τον παπά της ενορίας μας,και οφείλουμε να πούμε οτι το φρόντισε αμέσως.
Πάντως τώρα που το ζω μου φαίνεται περίεργο!Οι εκκλήσίες να μην έχουν ράμπα??Είναι δυνατόν να έχουν τόσα σκαλιά?Εντάξει καταλαβαίνω οτι τα σκάλια για τις νύφες είναι το Α και το Ω!!Ναι είναι και σεβαστό!!!¨Εχεις βάλει το νυφικό των ονείρων σου,εχείς πληρώσει και ένα σωρό λεφτά στο ανθοπωλείο οπότε το σκαλί το θες για να αναδειχτούν όλα.Σωστό!
Αλλά καλοί μου πατέρες αν δεν έχει πρόσβαση η εκκλήσια πως θα πάει ο άνθρωπος να προσευχηθεί ώστε να σηκωθεί?

θα βάλω εδώ μια άνω τελεία (εντάξει πείτε ότι την έβαλα γιατι δεν την βρίσκω στο πληκτρολόγιο) και θα συνεχίζω όταν θα έχω φωτό απο κάποιες ράμπες που έγιναν(χωρίς σωστή κλίση οι μισές)
γι να έχετε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα απο αυτά που γράφω.
Καληνύχτα σας!

Κατερίνα

Θέλετε να με δείτε όρθιο?

Καταρχάς σας ευχαριστώ όλους σας για τα όμορφα σχόλιά σας !!Ελπίζω να σας κρατάω ευχάριστη παρέα!

Σήμερα θα σας δείξω ένα άλλο μέρος της καθημερινής μου αποκατάστασης-γυμναστικής.
Το δίζυγο στο οποίο ορθοστατώ!!!Ουάου!!!
Δήλαδη κάθε μέρα σηκώνομαι όρθιος και περπατάω περίπου 2 ώρες!!
Εντάξει δεν μιλάω για ενεργητικό περπάτημα αλλά παθητικό,δεν πειράζει όμως και μόνο η αίσθηση του να είσαι όρθιος είναι κάτι.
Όλο αυτό γίνεται με ειδικούς κηδεμόνες ,που εφαρμόζουν στα πόδια και λέγονται Walkabout.Αυτοί "κλειδώνουν" τα γόνατα ώστε να μην λυγίζουν και με έναν σύνδεσμο ,που ενώνει τους δύο κηδεμόνες,ρυθμίζεται το βήμα δηλαδή το άνοιγμα των ποδιών.
Ξεκίνησα την εξάσκηση μέσα στο ΚΑΤ και στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο,γιατί δεν είχα καθόλου ισορροπία και δεν μπορούσα να κάνω ούτε ένα βήμα.Με τον καιρό και με πολλή εξάσκηση έχω καταφέρει να μπορώ να "περπατάω" αρκετή ώρα.Στηρίζομαι αριστερά-δεξιά και δίνοντας ώθηση απο τον κορμό μου ,κάνω βήματα.
Η ορθοστάτηση είναι ιδιαίτερη σημαντική για τα άτομα που βρίσκονται σε αμαξίδιο γιατί έτσι αποφορτίζονται όλα τα όργανα και κυρίως οι πνεύμονες απο την καθιστή θέση, δυναμώνουν τα πόδια και προφυλλάσεσαι απο οστεοπόρωση και πολλά άλλα προβλήματα.Φυσικά έιναι ιδιαίτερα βοηθητική για την ψυχολογία του ατόμου.
Τώρα έχω ξεκινήσει να πιάνω και το Π με τους ορθοστάτες αλλά ακόμα χρειάζεται πολλή εξάσκηση.Θα τα καταφέρω όμως.
Σας βάζω και τις φωτογραφίες να με δείτε:

Είμαι η Κατερίνα και είμαι καλά!

Γεία σας και απο μένα!!
εγώ είμαι η Κατερίνα,η γυναίκα του Νίκου.
Το μπλοκ αυτό το δουλεύουμε παρεούλα οπότε νομίζω οτι για αρχή θα πρέπει να σας πω και εγώ την ιστορία όπως την βίωσα απο την δική μου μεριά.
Και φτάνω που λέτε στο ΚΑΤ χωρίς να έχω καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει γιατί όλοι είχαν φροντίσει να μου το κρύψουν.Απο τη μία εχω μια βαλιτζούλα με τα πράγματα του Νίκου (ρούχα ,παπούτσια και τα σχετικά,γιατι έλεγα θα χειρουργηθεί και σε 10-15 μέρες σπίτι μας) και απο την άλλη έχω μία άλλη πιο μικρή βαλιτζούλα με το θήλαστρο ,γιατι όπως είπαμε τα μώρα ήταν μόλις 2 μηνών,έγω λεχώνα και θήλαζα!!!κατα τις 11 το βράδυ σκάει μύτη ο γιατρός και αρχιζει να μου τα μασάει "το σίγουρο είναι ότι θα μείνετε μήνες εδώ".Κλάμα η Κατερίνα γιατί έπρεπε να κόψω το γάλα!!!!!Κωμικοτραγικές καταστάσεις !!!Να τραβάω κουρτίνες στον αντρικό θάλαμο και με τον διπλάνο ασθενή να φυλάει τσίλιες να προσπαθώ να κόψω το γάλα.Ο  κ.Αγγελος καλή του ώρα!
Τέλος πάντων πάει κι αυτό.
Την άλλη μέρα ξαναέχρεται ο γιατρός "έχουμε επιπλοκή " και μετά τα ίδια πάλι.Τέλικα παρακαλούσα να μην έρχεται ,τίποτα καλό δεν μου είπε.
Τελικά μπαίνει χειρουργείο ( υπογράψαμε ότι μπαίνει με δική μας ευθύνη,τόσο ωραία) και μετά ξαναέρχεται ο γιατρός και καταλαβαίνετε.......Κλάμα πάλι η Κατερίνα!!!
Οι μέρες περνάνε ,ευτυχώς εγώ είχα σταματήσει το κλάμα, και αποφασίζω οτι μετακομίζουμε.Φέρνω τα μωρά Αθήνα  και είμαι το πρωί στα μωρά το απόγευμα στο ΚΑΤ.Αυτή την Κηφισίας την έχω "φάει με το κουτάλι"!!!Ρωτήστε με τι θέλετε να βρείτε εκέι και θα σας το πω εγώ.Σε ποιό ύψος είναι τι.Όλα τα ξέρω!!Επίσης ξέρω ότι θέλετε να μάθετε για το ΚΑΤ,σε ποιό όροφο είναι τι,ποιό ασανσέρ έχει την λιγότερη κίνηση,μέχρι και κουτσομπολιά!
1 μήνα μετά αλλάζουμε όροφο και παμε στον 5ο!!!!ΦΙΑΠ!!Το τμήμα της αποκατάστασης,εκεί σε αναλαμβάνουν και σε μαθαίνουν να ζείς με την αναπηρία σου.Πώς να ξαναγίνεις αυτόνομος.
 Ο Θοδωρής(ο ψυχολόγος του νοσοκομείου) μας λέει ότι η πιο γρήγορη αποκατάσταση ήταν 1 μήνας και 20 μέρες.Ο Νικος λέει θα το σπάσω.Νομίζω το χάσαμε για 3 μέρες.Δεν πειράζει...
Βγήκαμε 21 Δεκεμβρίου!!!
Χριστούγεννα σπίτι μας!!Τα πρώτα Χριστούγεννα με τα μωρά μας,εντελώς διαφορετικά απ'ότι περιμέναμε και φανταζόμασταν αλλά το θετικό είναι ότι είμαστε σπίτι μας και όλοι μαζί!!
Η καθημερινότητα απο τότε και για 2-3 μήνες περίπου δύσκολη, πολύ δύσκολη αλλά με τον καιρό συνηθίζεις ,δυναμώνεις,μαθαίνεις ,αποδέχεσαι,πεισμώνεις και σιγά σιγά όλα γίνονται καλύτερα.
Αυτά απο μένα...εύχομαι να μην σας κούρασα.

ΥΓ κάτι που πραγματικά με εκνευρίζει είναι ότι οι περισσότεροι απο τότε και για μεγάλο διάστημα με έβλεπαν και μου έλεγαν "αχ....κουράγιο". Έξαλλη!!!!!Πάνω που λες εντάξει θα στρώσει το πράγμα έρχεται ο άλλος με ένα βλέμα και ένα ύφος δήθεν λυπημένο να σου πει κουράγιο, άσε με καλέ μου λίγο να ξεχαστώ!!Αφού βλέπεις τα έχω βάλει σε μια σειρά τα πράγματα τι με ρίχνεις πάλι????
Γι'αυτό σας παρακαλω!!αν θέλετε να μου πείτε κάτι,πείτε ότι άλλο  εκτός από αυτή την λέξη!Ευχαριστώ!
Ουφ τα είπα....

Σας βάζω και την προσπάθειά μας (αποτυχημενη) να πετάξουμε τον χαρταετό μας.

Φροντίζοντας τα μώρα

Γειά σας.
Κοιτώντας κάτι φωτογραφίες σήμερα απο τη νοσηλεία μου στο ΚΑΤ μου ήρθαν στο μυαλό κάποιες σκέψεις και προβληματισμοί που είχα σχετικά με τη φροντίδα των μωρών μου:
πως θα τους σηκώνω απο το κρεβάτι τους?
θα μπορώ να ετοιμάζω το γάλα και να τους ταϊζω?
το μπάνιο τους,πως θα το κάνω?
στο πάτωμα θα μπορώ να καθήσω για να παίξω μαζί τους?
Τελίκα όλα αυτά τα ερωτήματα λύθηκαν με την επιστροφή μου στο σπίτι και με σημαντική προσπάθεια απο μέρους μου.Τώρα πια ξέρω πως όλα γίνονται αρκεί να προσπαθήσεις.

Έχω φτάσει σε σημείο να μπορώ να τους φροντίζω μόνος μου!!

                                                                 Παίζοντας!! 

                                                      Εδώ αλλάζω τον Σπυράκο μου

                                                    Βάζοντας το Γιωργάκη για ύπνο

Άλλη μια κουραστική αλλα ευχάριστη μέρα έλαβε τέλος!!

RehaMove !!

Γεία σας και πάλι!
Θα σας πάω λίγο ανάποδα αλλά δεν πειράζει.Σήμερα θα σας δείξω το τελευταίο μου απόκτημα σε σχέση με την αποκατάσταση μου, την οποία συνεχίζω καθημερινά στο σπίτι.
 Πρόκειται για ενα ποδήλατο ηλεκτρικό που "συνεργάζεται" με έναν ηλεκτροδιοργέτη.
Δηλαδή μια ολόκληρη αποκατάσταση στο σπίτι.
Το σύστημα αυτό λέγεται RehaMove.Αυτό είναι ένα σύστημα λειτουργικού ηλετρικού ερεθισμού (FES) ,ενσωματωμένο σε ηλεκτρονικό ποδήλατο κινησιοθεραπείας.Απευθύνεται σε άτομα με κακώσεις νωτιαίου μυελού όπως εγώ και με αυτό μπορείς να κάνεις ενεργητική γυμναστική στα σημεία που δεν λειτουργούν.Θα σας βάλω κάποιες φωτογραφίες για να καταλάβετε καλύτερα.
Κολλάς τα ηλεκτρόδια στους μυς,στις παρακάτω φωτό τα έχω βάλει στους τετρακέφαλους και πίσω(μπορούν να μπούν και στις γάμπες και στους γλουτιαίους).Το μηχάνημα στέλνει ρεύμα στους μυς και τους αναγκάζει να κάνουν ακριβώς τις κινήσεις που γίνονται στην ποδηλασία.Κάποια στιγμη το μοτέρ του ποδηλάτου σταματάει και κινείς τα πετάλια μόνος σου!!!

 Απο την στιγμή που εμφανίζεται το ποδηλατάκι στην οθόνη ,έχεις ξκινήσει και κάνεις ποδήλατο μόνος σου.Θεωρητικά μετά από πολύυυυυ προπόνηση μπορείς να βγείς με προσαρμοσμένο ποδήλατο στο δρόμο.Αυτός είναι και ο στόχος μου φυσικά!!!!Ποδήλατο εγώ,μαζί με τους πιτσιρικάδες!

Το συστηματάκι αυτό είναι νεοφερμένο στην Ελλάδα ,προσωπικά το έχω περίπου 3 βδομάδες αλλά ήδη βλέπω διαφορά στην φυσική κατάσταση των ποδιών.
Γιατί πρέπει να έχουμε δυνατά πόδια για να περπατήσουμε!!

μια σύντομη περίληψη..

26 Σεπτέμβρη 2011,
έχω αφήσει σπίτι τα μόλις 2 μηνών μωρά μου και πηγαίνω στην δουλειά μου με την μηχανή, στην οποία δεν φτάνω ποτέ αλλά καταλήγω στο ΚΑΤ.
Ακούς καθημερινά για τροχαία  σοβαρά αλλά λες :"καλα εγώ προσέχω!"
Μέγα λάθος!!!Γιατί εσύ μπορεί να προσέχεις ,οι άλλοι όμως???

Και φτάνω που λέτε εκεί ( με ελικόπτερο παρακαλώ,ούτε ο Λάτσης να ήμουνα...),και έχω αρχίσει να ψιλιάζομαι την σοβαρότητα της κατάστασης,αφού δεν νιώθω τα πόδια μου στο ελάχιστο.
Βέβαια στην γυναίκα μου το έπαιζα άνετος και εντελώς κουλ!
"Νίκο νιώθεις τα πόδια σου?"
"λιγο μουδιασμένα αλλα ναι." (νομίζω μου έχει συγχωρέσει αυτό το ψεματάκι).
 Την κεραμίδα στο κεφάλι της την έριξε ο γιατρός.
Κάκωση Νωτιαίου Μυελού(ΚΝΜ) επιπέδου Θ7-Θ8.
Επιπλοκές και ξανά επιπλοκές,ώσπου μπαίνω χειρουργείο 3 μερες μετα,κάνω και μια βόλτα απο εντατική.
Τελικά μετα από 3 μήνες νοσηλείας ,βγαίνω νικητής και γυρίζουμε όλοι μαζί σπίτι μας!
Επιτέλους ξανασμίγω με τα αγόρια μου και την γυναίκα μου!Οι πιτσιρικάδες έχουν μεγαλώσει πολύ,μου έλειψαν.Βεβαια η γυναίκα μου λέει οτι στάθηκα τυχερός γιατί γλίτωσα τα πολλά ξενύχτια!!!
Βγήκα απο το ΚΑΤ μία μέρα μετά τα 31α γενέθλιά μου, έχοντας μια εντελώς διαφορετική ζωή μπροστά μου.Ξαναγεννήθηκα....
Και να τώρα σχεδόν 1,5 χρόνο μετα τα λέμε εδω...
Αυτα τα λίγα για αρχή (τα επομενα μηνυματα θα είναι πιο ανάλαφρα,αισιόδοξα ακόμα και χιουμοριστικά).
Να ξέρετε ότι όλα στη ζωή γίνονται για κάποιο λόγο....γι'αυτο φίλοι μου..
Keep walking with me....