Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Επιστροφή στο χόμπυ μου!

Γειά σας,
σας έχω πει για το χόμπυ μου?Είναι το κυνήγι!!
Σε πολλούς είμαι σίγουρος ότι δεν θα αρέσει και θα το θεωρούν βάρβαρο!
Εμένα αυτή η επαφή με τη φύση με ευχαριστεί και με ηρεμεί,τα ξεχνάς όλα όταν είσαι στο βουνό.
Πριν το ατύχημα πήγαινα αρκετά συχνά για κυνήγι.Μάλιστα πήγαιναμε με φίλους 1 με 2 φορές στην Τήνο κάθε χρόνο και περνούσαμε καλά...τρώγαμε τα παϊδακια μας,πίναμε τα τσιπουράκια μας,πηγαίναμε και στο βουνό!!
Εκτός απο αυτά κάναμε και τη σκοποβολή μας,πιατάκια!! Το είχαμε κάνει σύστημα κάθε Κυριακή πιατάκια....πολλές τουφεκιές!!
Μέτα απο 2 χρόνια αποχή αποφάσισα να ξαναβγάλω άδεια κυνηγιού.Είναι λίγο διαφορετικά όμως όσο αφορά τον τρόπο που κυνηγάς και σκοπεύεις,λίγο πιο δύσκολο αλλά όλα είναι θέμα εξάσκησης.




Αφιερωμένο σε όλους του κυνηγούς!

Τετάρτη 16 Οκτωβρίου 2013

δεύτερη ζωή δεν έχει...

Για όσους δεν το έχουν διαβάσει ή για όσους δεν το έχουν αντιληφθει ακόμα...

Οδυσσέας Ελύτης
1911 - 1996

Αναρωτιέμαι μερικές φορές:
Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά, πως η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν;
Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;
Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα.
Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις.
Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές.
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές.
Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να μη βλέπεις ,πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται.
Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά.
Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.
Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου.
Κάθε μέρα αποτυγχάνω.
Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή.
Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους.
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ.
Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρηφωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά πάντα, πάντα θα 'ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει